«Ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια σε 6 χρόνια»
Ένα σύνολο ρυθμίσεων που πρέπει βαθμιαία να εφαρμόζονται από τώρα με ορίζοντα 6 ετών και οι οποίες θα καταλήγουν στην ουσιαστική και ελεύθερη πρόσβαση στα Πανεπιστήμια, βλέπει ο Κώστας Γαβρόγλου, ομότιμος καθηγητής Ιστορίας των Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος της Επιτροπής μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.
Σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ανέφερε ότι «τα πανεπιστήμια, και η τριτοβάθμια εκπαίδευση γενικότερα, έχουν φτάσει σήμερα στην πιο αδιέξοδη κατάσταση των τελευταίων 35 ετών. Το Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, που διαμορφώθηκε με το 1268 του 1982, έχει ολοκληρώσει πια τον ιστορικό του κύκλο. Το μοντέλο αυτό ήταν μια ριζοσπαστική απάντηση στα αιτήματα των καιρών, αποτύπωνε πολλά στοιχεία του πανεπιστημιακού κινήματος και η ελληνική κοινωνία ευεργετήθηκε πολλαπλά από τη συγκρότησή του. Σήμερα, όμως έχει εξαντλήσει τη δυναμική του».
Όσον αφορά το θέμα των εξετάσεων πρόσβασης στα Πανεπιστήμια, είπε: «Όταν αναφερόμαστε στις εισαγωγικές εξετάσεις, το σοβαρότερο πρόβλημα στο οποίο μας παραπέμπουν είναι ότι στη χώρα μας είναι ακυρωμένο το Λύκειο. Τον εκπαιδευτικό ρόλο του Λυκείου η κοινωνία τον έχει αναθέσει στα φροντιστήρια. Δεν έχε ακυρωθεί μόνο το Λύκειο αλλά έχει εργαλειοποιηθεί η παρεχόμενη γνώση, έχει «φροντιστηριοποιηθεί» η γενικότερη αντίληψη για τη γνώση που έχουν γενιές μαθητών και γονέων. Θα πρέπει, όμως, να τονίσουμε ότι για να γίνει δυνατή η επαναθεμελίωση του Λυκείου, θα πρέπει να αλλάξει ριζικά το πρόγραμμα σπουδών και η ύλη, να γίνουν διορισμοί νέων εκπαιδευτικών μέσα από το ΑΣΕΠ και να υπάρχουν διευθυντές σχολείου που θα ασκού του κοινωνικό τους λειτούργημα με αυστηρότητα, αλλά και έμπνευση»
Και πρόσθεσε για το ζήτημα των πανελλαδικών εξετάσεων: «Δεν πρέπει σ ’αυτήν τη φάση να επικεντρωθούμε στο σύστημα των εξετάσεων. Το νέο σύστημα θα προκύπτει όσο αναβαθμίζεται το Λύκειο και γίνουν οι αναγκαίες αναπροσαρμογές στην ανώτατη εκπαίδευση. Θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν σε μια χώρα όπου κάθε οικογένεια πληρώνει τουλάχιστον 10.000 ευρώ στα τρία χρόνια του Λυκείου σε φροντιστήρια για να «προετοιμαστεί» το κάθε παιδί της για τις εισαγωγικές, σ’ έναν κόσμο που η γνώση είναι όλο και πιο ελεύθερη, αλλά και πιο δομημένα ελεύθερη, αλλά και πιο δομημένα ελεύθερη, σ’ έναν κόσμο όπου η σχέση πτυχίου και επαγγέλματος έχει ουσιαστικά ακυρωθεί, τι νόημα έχουν εισαγωγικές; Η, μάλλον, τι νόημα έχουν οι εισαγωγικές με τη σημερινή τους μορφή; Προσωπικά, θα έβλεπα ένα σύνολο ρυθμίσεων που πρέπει βαθμιαία να εφαρμόζονται από τώρα, με ορίζοντα όμως 6 ετών, και θα καταλήγουν οι ρυθμίσεις αυτές στην ουσιαστική και ελεύθερη πρόσβαση στα Πανεπιστήμια.
Οι εισαγωγικές εξετάσεις δεν επιτελούν κανένα ρόλο, αφού ουσιαστικά ελέγχουν, όχι την πνευματική καλλιέργεια των υποψηφίων, αλλά τη φυσική τους αντοχή τη χρονιά πριν από τις εξετάσεις και την ικανότητά τους να αποστηθίζουν. Ταυτόχρονέ προβάλλεται και μια ιδεολογική απάτη σε σχέση με τις εισαγωγικές εξετάσεις, για τις οποίες πολλοί γονείς και εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι είναι – τουλάχιστον – αξιόπιστες. Δεν είναι, όμως, σωστή αυτή η διαπίστωση. Το μόνο που κάνουν οι εισαγωγικές εξετάσεις είναι ότι είναι λειτουργικές, δηλαδή αρχίζουν στην ώρα τους, δεν γίνονται αντιγραφές, διορθώνονται τα γραπτά στην ώρα τους, ανακοινώνονται τα αποτελέσματα τις μέρες που έχουν από πριν ανακοινωθεί κ.λπ. Σε μια χώρα όπου λειτουργικότητας των όποιον διεργασιών δεν είναι κάτι που οι πολίτες το παίρνουν ως δεδομένο, οι εισαγωγικές εξετάσεις αποτελούν μια εξαίρεση. Μόνο που μια τέτοια λειτουργικότητα προβάλλεται ως αξιοπιστία του συστήματος.
Πηγή : www.alfavita.gr